O spektaklu
Opera Madame Butterfly została wystawiona po raz pierwszy w mediolańskiej La Scali 17 lutego 1904 roku, ponosząc w zasadzie klęskę. Powody „największego fiaska w karierze Pucciniego” (Piotr Kamiński, Tysiąc i jedna opera) wiązały się z niezbyt szczęśliwą, pierwotną koncepcją dzieła, która zakładała podział na dwa akty. Po niepowodzeniu kompozytor zmienił koncepcję, dokonał przeróbek utworu, zdecydował się na budowę trzyaktową, ponadto nieco skrócił całość, dodał także nową arię. Na ponowną premierę wybrano tym razem teatr w Brescii, gdzie już 28 maja tego samego 1904 roku przeredagowana opera odniosła wielki triumf, trwający nieprzerwanie do dzisiaj. Opowieść o miłości młodziutkiej gejszy do amerykańskiego oficera pokochały pokolenia widzów i słuchaczy.
Inspiracją dla Pucciniego stała się sztuka Madam Butterfly Davida Belasco, którą kompozytor obejrzał w Londynie. Dużą rolę, oprócz interesującego wątku miłosnego, odegrał tu też oczywiście aspekt japoński, który dawał ożywczy powiew egzotyki. Puccini postarał się o określone nawiązania do tradycji japońskiej, subtelnie posługując się m.in. skalą pentatoniczną. Tytułowa bohaterka uosabia szczerą miłość, małżeństwo z Pinkertonem traktując poważnie. Amerykański porucznik Pinkerton okazuje się cynicznym i nieodpowiedzialnym mężczyzną, dla którego to „małżeństwo” ma być tylko pretekstem do uwiedzenia młodej Japonki. Od egoistycznego stanowiska Pinkertona dystansuje się amerykański konsul Sharpless, nikt ani nic nie zdoła jednak zapobiec zbliżającej się tragedii. To subtelna i wierna Cio-Cio-San (Butterfly) zgodnie ze swoim losem i z japońską, honorową tradycją zapłaci najwyższą cenę za bezduszny kaprys Amerykanina.
(Artur Bielecki, Śmiertelnie gorzki romans z Kraju Kwitnącej Wiśni, Opera Wrocławska 2015)
Obsada
Streszczenie libretta
Akt I
Nagasaki, w czasach współczesnych. W amerykańsko-japońskim domu na wzgórzu porucznik marynarki Stanów Zjednoczonych, Pinkerton, oczekuje na orszak ślubny swojej przyszłej żony, gejszy Cio-Cio-San. Podczas oczekiwania, pośrednik małżeństw Goro oprowadza go po domostwie, zachwalając wszelkie udogodnienia, po czym przedstawia mu służbę i Suzuki, osobistą służacą Cio-Cio-San. Na uroczystość zaślubin przybywa także amerykański konsul Sharpless, któremu Pinkerton wyjawia swą libertyńską i cyniczną naturę, a następnie wychwala atuty przyszłej żony, decydując się poślubić ją według prawa japońskiego, dzięki któremu będzie mógł porzucić ją już po upływie jednego miesiąca. W tym samym czasie nieświadoma niczego młodziutka gejsza spaceruje i cieszy się wraz z przyjaciółkami, razem z którymi pojawia się przed uroczystością, aby przedstawić przyszłemu mężowi swoich krewnych. Na krótko po zaślubinach wkracza rozzłoszczony wuj Bonzo, który przeklina Cio-Cio-San za nawrócenie się na religię chrzescijańską i odrzucienie antycznych wierzeń jej przodków. Pinkerton prędko wyprasza wszystkich gości, aby wreszcie zostać sam na sam z żoną.
Akt II
Wnętrze domu Cio-Cio-San, trzy lata później. Suzuki i gejsza dyskutują zawzięcie o Pinkertonie, który według planu miał wrócić przyszłej wiosny, a od trzech lat nie daje oznak życia. Służąca obawia się, że Amerykanin nie ma zamiaru wracać, ale Cio-Cio-San, nie wierząc że mąż mógłby jej porzucić, stanowczo kontynuuje oczekiwanie. Sharpless i Goro przybywają aby przeczytać gejszy list od Pinkertona, w którym marynarz zawiadamia o swoim ślubie z inną kobietą, Amerykanką, ale po kilku nieudanych próbach rezygnują z zamiaru. Kobieta porzucona przez męża ma w Japonii prawo wyjść ponownie za mąż, dlatego też Goro proponuje Butterfly kilku nowych kandydatów. Gejsza odrzuca wszystkich, między innymi bogatego i wpływowego księcia Yamadori, akcentując fakt, że jest już mężatką. Kiedy Sharpless ponownie decyduje się wyjawić jej prawdę, Butterfly przerywa prezentując mu syna, o którego istnieniu Pinkerton nie ma pojęcia. W oddali słychać huk armatni na znak, że amerykański statek przybił do portu w Nagasaki. Cio-Cio-San wzruszona i szczęśliwa, że jej modlitwy zostały wysłuchane, wybiega na taras wraz z Suzuki, po czym obie kobiety przybierają dom i taras kwiatami. Gejsza wkłada na siebie ślubne szaty, maluje się i przygotowuje pokój do całonocnego oczekiwania na ukochanego.
Akt III
Wnętrze domu Cio-Cio-San, następnego dnia o świcie. Butterfly, po długim i bezskutecznym oczekiwaniu, udaje się na spoczynek. Po pewnym czasie w pobliżu domu pojawiają się Pinkerton i jego amerykańska żona Kate, którzy na wieść o dziecku postanawiają odebrać go Butterfly, zabrać do Stanów Zjednoczonych i wychować zgodnie z zachodnimi tradycjami. Pinkerton odczuwa nostalgię japońskiego domu. Przybity nagłymi wyrzutami sumienia oddala się, w momencie, w którym Cio-Cio-San powraca wraz z synem. Sharpless doradza jej aby powierzyła opiekę nad dzieckiem Pinkertonowi, na co gejsza zgadza się z ciężkim sercem, po czym decyduje się odebrać sobie życie. Po odejściu Sharplessa Cio-Cio-San odsyła Suzuki, ostatni raz przytula syna, zasłania mu oczy i zabija się sztyletem ojca. Kiedy Pinkerton wraca aby prosić ją o wybaczenie, jest już za późno.
Monika Prusak