O spektaklu
Opera Wrocławska z przyjemnością przedstawia najnowszy program Baletu Opery Wrocławskiej - Flight, Bolero i Elsa Canasta.
Forma tryptyku baletowego, popularna w zespołach tańca na całym świecie, pozwala przybliżyć publiczności autorską twórczość szerszego grona choreografów, stawiając jednocześnie wyzwanie tancerzom, którzy podczas jednego spektaklu mierzą się z różnorodnością stylów i technik tańca.
Flight, Bolero i Elsa Canasta, to trzy utwory, które odegrały istotną rolę w światowym repertuarze baletowym ostatniego ćwierćwiecza.
Bolero w choreografii Meryl Tankard powstało w Lyonie w 1998 r. jako efekt bliskiej współpracy choreografa z artystą wizualnym. Inspirowani muzyka Maurice'a Ravela i atmosferą miasta, Meryl Tankard i Régis Lansac stworzyli bogatą paletę obrazów w pełni zintegrowanych z ruchem tancerzy, których postacie są widoczne dla widza jedynie w sylwetce.
Elsa Canasta w choreografii Javiera De Frutos obchodzi w tym roku dwudziestą rocznicę i jako produkcja była prezentowana przez zespoły w Anglii, Szkocji i Stanach Zjednoczonych. Inspirowana postaciami, wydarzeniami i kolorytem życia towarzyskiego lat 20. XX w. Elsa Canasta to zaproszenie na przyjęcie, gdzie muzyka Cole'a Portera podkreśla zmysłowość i złożoność międzyludzkich relacji, a projekt scenografii Jean-Marca Puissant'a zachęca tancerzy do podejmowania zuchwałych i czasem ryzykownych kroków...
Flight w choreografii Małgorzaty Dzierżon powstał w 2016 r. w Wielkiej Brytanii na 90. rocznicę najstarszego w tym kraju zespołu tańca - Rambert. Był częścią programu Współcześni, prezentującego po raz pierwszy na dużą skalę trzy prace nowego pokolenia choreografów. Flight to próba przedstawia potrzeby ruchu, zmiany, cykliczności jaką można zaobserwować w naturze, jak i stanów emocjonalnych, które towarzyszą ludziom, którzy znajdują się na granicy, gdzieś "pomiędzy" - w drodze, w oczekiwaniu, w poszukiwaniu. Inspiracją jest tematyka migracji, utwór nie podejmuje jednak tematu w kontekście politycznym.
