O spektaklu
Łucja z Lammermooru (Lucia di Lammermoor) Gaetana Donizettiego po raz pierwszy została wystawiona 26 września 1835 roku w Neapolu, w Teatro San Carlo. Podstawą do powstania libretta Salvatore Cammarano stała się powieści Waltera Scotta (Narzeczona z Lammermooru), która była oparta na autentycznych wydarzeniach. W 1668 roku niejaka Janet Dalrymple, spadkobierczyni szlachetnej szkockiej rodziny, w noc poślubną zamordowała swojego niechcianego męża i popadła w obłęd. W powieści miłosna tragedia wynika nie tylko z Szekspirowskiego przekonania o nieuchronności losu, ale mamy również tło polityczne i wrogość pomiędzy rodami Ashtonów i Ravenswoodów
Od strony muzycznej dzieło to przewyższa wszystkie inne opery Donizettiego. Na szczególną uwagę zasługuje inwencja melodyczna, a także psychologiczne zarysowanie głównych postaci za pomocą muzycznych środków przekazu. W pełni został tu ukazany kompozytorski geniusz romantycznego belcanta Gaetana Donizettiego. Twórca okazał się godnym następcą wielkiego Gioacchina Rossiniego, zdobywając uznanie nie tylko w swojej ojczyźnie, ale również w całym ówczesnym świecie muzyki. Już w 1837 roku dzieło zostało zaprezentowane publiczności w Wiedniu, Madrycie i Paryżu, i aż do dziś nie zeszło z afisza. Łucja z Lammermooru prowadzi widza od nastroju miłosnej sielanki i obietnicy szczęścia, aż po nieoczekiwany, tragiczny finał.
Obsada
Streszczenie libretta
Szkocja, ok. 1700 r. Las wokół Lammermooru. Norman rozkazuje uzbrojonej drużynie przeszukać okolicę, by odnaleźć mężczyznę, krążącego co noc przy zamku. Lord Henryk opowiada o waśni między rodami Ashtonów i Ravenswoodów i o tym, że intrygi polityczne, w które się uwikłał, nadszarpnęły jego pozycję i majątek. Ratunek widzi w odpowiednim małżeństwie swej siostry, Łucji, która jednak nie chce o tym słyszeć. Kapelan Rajmund sugeruje, że powodem odmowy jest niedawna śmierć matki. Norman uważa, że Łucja kocha Edgara Ravenswooda. Wzbudza to gniew Ashtona.
Zamkowy park, noc. Łucja wypatruje Edgara. Opowiada swej powiernicy Alicji legendę. Przed laty jedną z kobiet jej rodu zabił kochanek, a ciało wrzucił do wody. Od tamtej pory duch dziewczyny pojawia się przy parkowej fontannie, a Łucja widziała zjawę, co Alicja traktuje jako zły znak. Radzi jej, by zapomniała o ukochanym. Edgar przybył, ale musi wyruszyć do Francji. Przed odjazdem postanawia poprosić Ashtona o rękę Łucji, lecz ona obawia się reakcji brata, uważa, że powinni swe uczucia utrzymać w tajemnicy. Edgar jednak poprzysiągł wieczną zemstę rodowi Ashtonów, który winien jest śmierci jego ojca, więc tylko ich związek może uwolnić go od tego przyrzeczenia.
AKT II
Zamek Lammermoor. Norman przechwycił listy, jakie Edgar pisał do Łucji po wyjeździe. A skoro Henryk postanowił wydać siostrę za lorda Bucklawa, więc Norman podsuwa sfałszowane listy, z których wynikałoby, że Edgar nie dochował wierności ukochanej. Jeśli ona je przeczyta, na pewno poślubi Bucklawa. Łucja wyznaje bratu, że przyrzekła oddać rękę innemu, Ashton pokazuje jej rzekome listy Edgara. Zrozpaczona Łucja nie ma sił dalej się bronić. Także Rajmund uważa, że milczenie Edgara jest podejrzane i nakłania ją do zaplanowanego przez brata małżeństwa. Goście witają lorda Artura, Ashton uprzedza go, by nie przejmował się stanem narzeczonej, rozpaczającej po śmierci matki. Na w pół przytomna Łucja podpisuje ślubny kontrakt jak wyrok. W tym momencie przybywa Edgar po ukochaną. Wszyscy są zaskoczeni, Henryk, Artur i Edgar gotowi są walczyć, interweniuje Rajmund pokazując kontrakt. Edgar przeklina niewierną Łucję i swój los.
AKT III
Ruiny wieży Wolf's Crag. Burza. Henryk przybywa do Edgara, by wyzwać go na pojedynek. Sala w zamku. Trwa weselne przyjęcie. Zabawę przerywa Rajmund, gdyż Łucja w przypływie szaleństwa zabiła Artura. Teraz pojawia się wśród gości, ale nie poznaje nikogo. Słyszy weselne śpiewy, nie może znaleźć ukochanego. Wydaje się jej, że to duch fontanny chce ją z nim rozłączyć. Widzi siebie z Edgarem przy ołtarzu. Myli brata z ukochanym i błaga o wybaczenie, że zgodziła się na małżeństwo z innym. Obiecuje, iż będzie modlić się za niego i umiera.
Grobowiec rodu Ravenswood. Edgar gotowy do pojedynku oczekuje Henryka. Chce umrzeć, nie może żyć bez Łucji. Z zamku Lammermoor słychać dzwony śmierci, nadciąga kondukt, Rajmund potwierdza, że Łucja nie żyje. Edgar popełnia samobójstwo, ma nadzieję, że połączy się z ukochaną w niebie.
