O spektaklu
Dzieło, które podczas prapremiery poniosło legendarną porażkę, dziś jest w repertuarze niemalże każdego teatru operowego na świecie. Genialny kunszt kompozytorski Bizeta oraz dramaturgiczna konstrukcja libretta, oparta na słynnej noweli Prospera Mérimée o tym samym tytule, stały się ponadczasowym dziełem. Pomiędzy robotnicą fabryki cygar, od imienia której opera Bizeta wzięła swój tytuł, a młodym żołnierzem Don José, rodzi się płomienne uczucie, którego ogień w swej istocie pochłonie główną bohaterkę. Historię tę można streścić w kilku słowach - miłość, pożądanie, zazdrość, śmierć...
Obsada
* - gościnnie
* - gościnnie
Streszczenie libretta
AKT
Sewilla. Plac przed koszarami i fabryką cygar
Żołnierze przygotowują się do zmiany warty. Sierżant Morales rozmawia z młodą Micaëlą, która wyczekuje swego ukochanego żołnierza Don Josego. Nie doczekawszy się jego powrotu, dziewczyna odchodzi. Głos trąbki zapowiada zmianę warty, a do koszar właśnie powrócił ze swym oddziałem porucznik Zuniga. Don José dowiaduje się od Moralesa o wizycie Micaëli.
Z fabryki na plac wychodzi na przerwę tłum pracujących kobiet, na co zwraca uwagę wielu mężczyzn będących w pobliżu. Największą uwagę skupia na sobie najpiękniejsza z nich -Cyganka Carmen. Mężczyźni zalecają się do niej. Carmen jednak sama zwraca uwagę na Don Joségo, który z kolei ignoruje czarowanie kobiety. Cyganka, rzucając mu w dowód swego zainteresowania kwiat, odchodzi. Po chwili Micaëla przynosi Don Josemu list od matki. Zapowiada przy tym, że powróci, gdy ten przygotuje dla niej odpowiedź.
Z fabryki cygar nagle wybiegają zdenerwowane robotnice, które były właśnie świadkami bójki. Jedna z kobiet została ranna, a oskarżenia padły na Carmen. Porucznik Zuniga nakazał, by Don José znalazł sprawczynię i ją aresztował. Podczas zatrzymania Carmen prosi, by żołnierz darował jej wolność w zamian za spotkanie w gospodzie Lillas Pastii. Don José, zaślepiony wdziękiem i urodą Cyganki, ulega i puszcza ją wolno.
AKT II
Gospoda Lillas Pastii
Przemytnicy, żołnierze oraz okoliczni mieszkańcy wesoło się bawią. Carmen oraz jej przyjaciółki – Frasquita i Mercedes – śpiewają i tańczą dla gości. Carmen dowiaduje się od Zunigi, że Don José, który ją uwolnił, właśnie kończy odsiadywać za to wyrok i już niebawem wyjdzie na wolność.
W tym czasie pojawia się, witany ochoczo przez tłum, torreador Escamillo, który zwyciężył kolejną walkę. Postanawia on zalecać się do Carmen, lecz ta odrzuca jego propozycje. Cyganka nie jest także zainteresowana Zunigą, który z kolei bardzo chce wrócić do niej nocą.
Gdy goście opuszczają gospodę, Dancario i Remendado omawiają plan kolejnego przemytu. Pomagają im Frasquita oraz Mercedes. Carmen jednak nie chce się do nich przyłączyć – jest zakochana. Ze śpiewem na ustach przychodzi do niej Don José, lecz na sygnał trąbki chce natychmiast wrócić do koszar. Carmen jest wściekła i nie uspokajają jej nawet zapewnienia Don Joségo o jego wielkim uczuciu. Żołnierz, w dowód miłości, pokazuje jej kwiat, który otrzymał niegdyś przed fabryką cygar. Gdy Don José szykuje się do wyjścia, nagle zauważa porucznika Zunigę, który wzbudza w nim zazdrość. Żołnierze stają do walki. Carmen woła na pomoc Dancario i Remendado, ci otaczają porucznika i kończą bójkę. Don José jest teraz zmuszony, by przyłączyć się do przemytników.
AKT III
Obozowisko w górach
Przemytnicy wraz z Carmen i Don Jose spędzają noc w górach. Między kochankami wybuchają co chwilę nowe konflikty. Frasquita i Mercedes postanawiają wróżyć z kart. Widzą w nich dla siebie szczęśliwą przyszłość, podczas gdy Carmen widzi coś zupełnie innego: śmierć. Dancario i Remendado ruszają w dalszą drogę, a Don Jose zostaje na straży obozowiska.
Nagle zjawia się, szukająca swego ukochanego, Micaëla. Słyszy strzały i w obawie o własne życie się ukrywa. Osobą, która strzeliła jest Don José, próbujący zabić nieznajomego, którym okazał się Escamillo. Torreador przyszedł tu, by ubiegać się o względy Carmen, na co gniewnie reaguje Don José, rzucając się z nożem na rywala. Piękna Cyganka ratuje życie Escamilla i na złość Don Josému przyjmuje jego zaproszenie na korridę do Sewilli.
Z kolei ukrytą za skałą Micaëlę, która była świadkiem całego zajścia, znajduje Remendado. Matka Don Joségo umiera - to miała przekazać Micaëla. Poruszony wiadomością żołnierz, natychmiast wyrusza w drogę. Żegna go tylko szyderczy uśmiech Carmen.
AKT IV
Plac w Sewilli
Tłum wiwatuje na cześć pikadorów i torreadorów, szczególnie Escamilla. Zakochany torreador otrzymuje od Carmen zapewnienie o jej wielkiej miłości. Frasquita i Mercedes informują przyjaciółkę, że w tłumie jest Don José, lecz Cyganka ignoruję tę wiadomość. Nagle na placu zjawia się porzucony żołnierz i prosi Carmen, by do niego wróciła. Ona jednak jest głucha na jego błagania. Rzuca mu pod nogi pierścionek, który niegdyś od niego otrzymała. Gdy w oddali słychać okrzyki zwycięstwa torreadora, oszalały i zrozpaczony Don José przebija sztyletem serce Carmen.