O spektaklu
Ukończony w 1915 roku cykl Siete canciones populares españolas Manuela de Falli powstał w tym samym czasie, co balet El amor brujo. Hiszpański kompozytor przewartościowuje podejście do muzyki narodowej, co swój wyraz znajduje także w prezentowanym dziś cyklu pieśni na głos z fortepianem. Uwiecznia w nich koloryt Hiszpanii, odwołuje się do różnorodnych wpływów i tradycji kulturowych. Ale najważniejsze, że pokazuje różne oblicza kobiet, choć w odniesieniu do tego, z którym dziś mamy do czynienia w życiu codziennym, politycznym, kulturalnym, jest ono inne, bardziej liryczne i ustawione zawsze w relacji do mężczyzn. Marzec, jak co roku, zdominowany jest przez temat kobiecości. A w odniesieniu do zbliżającej się premiery wieczoru baletowego Femme fatale nabiera on jeszcze innego znaczenia. Z różnymi obliczami kobiet w męskiej twórczości spotkamy się na kolejnym z cyklu Koncertów Kameralnych w Operze Wrocławskiej.
PROGRAM:
Manuel de Falla (1876-1946)
Pieśni z cyklu Siete canciones populares españolas (1914-1915):
El Paño moruno (sł. Gregorio Martinez Sierra)
Asturiana (sł. trad.)
Jota (sł. trad.)
Nana (sł. trad.)
Polo (sł. trad.)
Xavier Montsalvatge (1912-2002)
Pieśni z cyklu Cinco canciones negras (1945):
Cuba dentro de un piano (sł. Rafael Alberti)
Punto de habanera (sł. Nestor Luján)
Chévere (sł. Nicolás Guillén)
Canción de cuna para dormir a un negrito (sł. Ildefonso Pereda Valdés)
Canto negro (sł. Nicolás Guillén)
WYKONAWCY:
Katarzyna Haras-Kruczek: mezzosopran
Grzegorz Biegas: fortepian
