O spektaklu
Jaś i Małgosia (Hänsel und Gretel) jest jedną z najbardziej znanych opowieści zawartych w słynnym zbiorze z 1812 roku – Baśnie braci Grimm. Inspirowała ona wielu twórców, czego efektem były liczne adaptacje sceniczne. Siostra kompozytora Engelberta Humperdincka (1854-1921), Adelheid Wette, zajmowała się twórczością literacką i właśnie na podstawie tekstu baśni o Jasiu i Małgosi stworzyła sztukę na potrzeby teatrzyku domowego dla swoich dzieci. Kompozytor dopisał do przedstawienia kilka piosenek i w takiej oryginalnej słowno-muzycznej formie, bajka cieszyła grono rodzinne. Adehleid postanowiła jednak rozbudować treść literacką dzieła i namówiła swego brata, by ten poszerzył również warstwę muzyczną. Engelbert Humperdinck zrewidował istniejące już fragmenty, a także dopisał wiele nowych. W ten sposób w 1893 roku partytura nowopowstałej baśni operowej była gotowa. Prapremiera dzieła odbyła się 23 grudnia 1893 roku w Hoftheater w Monachium, pod dyrekcją Richarda Straussa. Ogromny sukces tej opery dla dzieci potwierdza fakt, że w pierwszym roku od jej powstania wystawiło ją ponad 50 teatrów operowych – co jest ewenementem w historii gatunku.
Najważniejszą cechą muzyki operowej Engelberta Humperdincka jest jego kompozytorska wrażliwość na najmłodszego odbiorcę. Jednak sukces dzieła leży nie tyle w samej wrażliwości, a w tym, że subtelność partytury tej baśni operowej w równym stopniu urzeka także dorosłych.